Hoi allemaal,

Bedankt voor alle reacties! Erg leuk!
Ik hoop dat het goed met jullie gaat!

Dit keer een berichtje vanuit Vietnam :)!

Op zaterdag 15 augustus ben ik vertrokken richting Kuala Lumpur. Na een nacht wachten en gelukkig nog een beetje geslapen, vertrok ik zondagmorgen richting Hanoi, Vietnam! Eindelijk! Als je weet dat vriendin Cathelijn je al staat op te wachten, duurt het wachten voor de douane en bij de bagageband helemaal veel te lang! Maar gelukkig konden we elkaar daarna omver springen. Wat nogal onhandig ging met de backpacks op de rug en een rugzak voorop ;)!

Hanoi
De eerste dagen hebben we doorgebracht in Hanoi. Zondag niet zoveel meer gedaan, maar maandag zijn we op pad gegaan. In de lonely planet stond een stadswandeling door Hanoi beschreven. Doen natuurlijk! Erg grappig, want je kwam onderweg meerdere reizigers tegen die ook met het boekje in de hand liepen. We begonnen bij het Ngon Soc Tempel. Deze tempel ligt aan het Hoan Kiem meer. Dit is een van de tempels in Vietnam waar een heel groot beeld van een schildpad is die wordt aanbeden. De legende uit de 15e eeuw gaat namelijk dat meneer Le Loi een zwaard uit de hemel kreeg, waarmee hij de chinezen verdreef. Toen meneer Le Loi later over het meer voer, vroeg een schildpad hem om het zwaard terug te geven. Sindsdien aanbidden ze de schildpad.
Ook kwamen we langs winkels met verschillende kruiden, speelgoedwinkels, winkels waar ze boeddhistische offeringen verkochten, blacksmiths en zijde winkels. Ze hebben hier steeds 'gebiedjes' met dezelfde soort winkels bij elkaar. In het gebied met de kruidenwinkels rook het dan ook erg lekker. Onze tour eindigde bij de St Joseph Cathedraal. Ook even naar binnen geweest natuurlijk!
Er rijden hier veel tuctucs door de stad. Fietsen met een soort zitje voorop, waar je in kan gaan zitten en dan word je rondgereden. Erg leuk! Dat hebben we meerdere keren gedaan. Ook leuk om op deze manier het verkeer te zien. Het is namelijk druk, druk, druk! Je moet erg goed opletten waar je loopt, want de stoepen staan vol met spullen, overal zitten mensen en als je op de weg loopt of oversteekt, moet je oppassen dat je niet overreden wordt door een auto, bus, brommer of fiets. Vanuit een tuctuc kan je dus heel goed om je heen kijken en zien wat er allemaal gebeurd. Erg leuk!
Een ander belangrijk persoon in de Vietnamese geschiedenis is meneer Ho Chi Minh. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld bij de dekolonisatie en onafhankelijkheid van Frankrijk, heeft zichzelf tot president benoemd en heeft de Vietminh opgericht, wat later de Vietcong zou gaan heten. Het einde van de Vietnamoorlog heeft Ho Chi Minh niet meegemaakt, want hij was daarvoor al overleden. Helemaal na zijn dood is hij een nog belangrijker figuur geworden. Zijn lichaam ligt zelfs, tegen zijn wil in, opgebaard in een mausoleum in Hanoi. Zijn opgebaarde lichaam hebben we niet gezien, wel het mausoleum. Daar zijn we dinsdag naartoe geweest. En het is inderdaad een behoorlijk gebouw. Ook staan er wachters voor en is het erg formeel. Dinsdag zijn we ook naar het Ho Chi Minh museum geweest. We wilden toch iets meer te weten komen over deze meneer Ho Chi Minh. En het was erg interessant!
Ook zijn we naar de Hao Lo Prison geweest. Een gevangenis die vroeger veel gebruikt werd. Het heet wel indruk gemaakt. Er waren behoorlijk kleine zalen waar hele veel mensen vastgezeten hebben. Ook stond er nog een guillotine waar 100 jaar geleden gewoon nog gebruik van gemaakt werd. Tijdens de Vietnamoorlog zijn er ook Amerikaanse piloten gevangen gehouden. Tijdens deze reis krijg je hele verschillende beelden van de Amerikaanse oorlog. In deze gevangenis zag je namelijk alleen maar foto's dat piloten theekransjes aan het houden waren met de bewakers. Ook waren ze samen kerst aan het vieren samen en aan het voetballen. Het zag er erg gezellig uit. Je zou bijna vergeten dat ze in oorlog waren.
Woensdag zijn we naar de Temple of Literature geweest. De tempels zijn hier erg mooi! Hele mooie (vaak boeddhistische) altaren. Bij deze tempel stonden ook een aantal grote stenen waarop de namen van de afgestudeerde artsen van ong 200 jaar lang geschreven stonden. Erg leuk om te zien! Verder hebben we niet zo heel veel gedaan. De gemiddelde temperatuur was namelijk 39 graden. Je bevond je dus in een constante toestand van hitte, zweten, drinken en het op een gegeven moment niet meer weten. Dus we hebben tussendoor regelmatig terrasjes gepakt om ons vochttekort aan te vullen en lekker in de koele airco te zitten. Fijn! S avonds was het dan tijd voor ons volgende tripje! Geschiedenis afwisselen met natuur, dus: op weg naar Sapa! We namen de nachttrein van Hanoi naar Lao Cai. Dit ligt vlakbij de Chinese grens. De nachttrein was echt luxe! Gewoon stapelbedden in de trein! We lagen in een coupe met 4 personen en er kwam zelfs iemand thee brengen! Wat een verwennerij! Zo luxe heb ik de laatste maanden nog niet gereisd!

Sapa
Donderdagmorgen kwamen we in Lao Cai aan, waarna we met een busje naar Sapa gebracht werden. Na een ontbijt begon dan de echte tocht! Gelukkig was het hier iets kouder als in Hanoi: 30 graden... We vertrokken met een gids, ong 12 toeristen en hetzelfde aantal dames die spullen verkochten en terug gingen naar hun dorp. Na een kwartier snapte ik waarom ze met ons meeliepen. We namen namelijk een 'short cut' en gingen 'off road'. Nu had het de afgelopen dagen enorm geregend. Bij ons gelukkig niet en ik ben zo blij dat ik mijn bergschoenen aanhad! Wat een geglibber, geklauter en een geglij! Het ging van boven naar beneden door het moeras, bos en gras. Het waren geen paadjes in ieder geval. Deze dames liepen op hun slippers met een mand op de rug, maar gaven alle toeristen een hand en sleurde ons zo de berg op en af. Dat was fijn! Na een aantal uur kwamen we in het dorpje aan voor de lunch en hebben we natuurlijk iets voor een veel te hoge prijs van deze dames gekocht. Hierna nog een stukje verder gelopen en toen kwamen we aan bij onze overnachtingsplaats: de homestay in Ta Van. Een erg aardige familie bestaande uit opa, zoon, schoondochter en kleinkind. We bleven met 5 toeristen over: wij, een ander Nederlands meisje en een Frans koppel. We besloten om nog even het dorpje in te gaan. En wonder boven wonder hadden ze in een café: KAAS!!! Nou ben ik een echt kaasmeisje, dus 5,5 maanden geen kaas is wel een opgave. En wat was dit lekker! Ik was helemaal gelukkig en heb ook aardig wat kaas weggewerkt! Heerlijk! Ik kan er dus weer even tegenaan! S avonds bij de familie gegeten en met z'n vijven op de zolder geslapen.
De volgende dag hebben we ontbeten bij de familie en daarna nog een stuk gaan wandelen. Gelukkig was het nu minder glad en glibberig als gister. Dit keer waren de dames ook niet mee. Dat had dus ook een reden. Maar het was nog steeds aardig oppassen waar je liep en zorgen dat je rechtop bleef staan. Maar wel een super mooie omgeving! Onderweg nog gestopt bij een kleine waterval. Na een aantal uur lopen kwamen we aan bij de lunch. Na de lunch werden we weer naar Sapa gebracht waar Cath en ik een pizza hebben gegeten. Ik eet normaal nooit zoveel rijst.... S avonds namen we de nachttrein weer terug naar Hanoi.

Halong Bay
S ochtends tegen half 6 kwamen we weer aan in Hanoi. Even gedoucht, ontbeten en toen was het alweer tijd voor het volgende tripje! Jaja, de vaart zit er goed in! Om 8 uur werden we namelijk alweer opgehaald om naar Halong Bay te gaan! Dat is ook een van de 7 wereldwonderen van Unesco. Het is een gebied van water waar ong 2000 eilanden in liggen. We hebben ze natuurlijk niet alle 2000 gezien... We sliepen op een boot en wat zag het er luxe uit! Super mooi! Alles was prima geregeld. S middags zijn we eerst naar een strandje gegaan waar je kon zwemmen en ook naar een uitkijkpunt kon lopen. We zijn die 420 trappen wel omhoog gegaan natuurlijk! Hierna gingen we kajakken. Cath en ik hadden de slag goed de pakken, dus we gingen gestroomlijnd over het water. Teamwork! Maar een super mooie omgeving! We gingen langs de bergen, door grotten en stopten op een plek tussen de bergen in. Een soort afgesloten gebied waar je alleen kon komen als je door de grot voer. Het water was heerlijk warm, dus hier hebben we gezwommen. Erg bijzonder! S avonds zijn we ook nog gaan vissen. We vingen alleen niks, want onze gids had de dobber niet in het water hangen.... Maar ik heb hem even helpen herinneren natuurlijk! Maar zelfs hierna nog niks gevangen. Wel heerlijk onder de sterrenhemel met een biertje in de hand de hele avond op het dakterras gezeten. Genieten!
De volgende ochtend zijn we nog naar de Sung Sot Cave geweest. Ook een enorme grot. Hier kon je dan weer niet doorheen varen. Al leek het er soms wel op met die hitte. Hierna nog een workshop spring rolls maken en toen was het alweer tijd om terug naar Hanoi te gaan waar we het eind van de middag aankwamen. Iets gegeten en toen weer op weg naar het station voor de volgende nachttrein richting Hue!

Hue
Maandagochtend kwamen we aan in Hue. Eerst een beetje rustig aangedaan en s middags de stad in. Een city tour gedaan met een tuctuc die ons verschillende mooie dingen heeft laten zien. Zo kwamen we onder andere langs de stadsmuur, verschillende pagodes en tempels (waar sommigen boeddhisten in wonen) en langs het huis waar Ho Chi Minh is opgegroeid. De gids zette ons af bij de Citadel. De Citadel is een keizerstad waar de dynastie Nguyen tm 1945 heeft geregeerd. Een erg groot gebied! De citadel bestaat uit verschillende tempels. Onder andere een theater, de tempel waar de keizer woonde, de tempel waar de queenmum woonde, een tempel met verschillende urnen van keizers, de reading room en een tempel waar de audiënties plaatsvonden. Erg mooi! Om in de sferen te blijven zijn we hierna nog naar het Hue Royal Antiquities Museum geweest waar het porselein, bedden en tafels tentoongesteld werden.
De volgende dag zijn we naar de Thien Mu Pagoda. Erg mooi! Hierna met een bootje terug naar de stad gevaren, want het lopen bleek allemaal iets langer te duren als gedacht. Een erg leuke oplossing! Tijdens de wolkbreuk iets gaan drinken en hierna weer verder. Ook zijn we naar de Tu Duc Tomb geweest. Deze stond op reisbijbelapp Tripadvisor erg hoog aangeschreven, dus dat wilden we wel even bekijken natuurlijk! Nou, dat was een tegenvaller.... Het was erg slecht onderhouden, overal lag stof en veel lag in puin. Maar volgens mij waren ze al aan het renoveren geslagen, dus hopelijk wordt het wel mooi. Maar gelukkig hebben we al heel veel tempels gezien die wel mooi waren!

Hoi An
De volgende ochtend vertrokken we naar ons volgende plaatsje: Hoi An. In 5 uur werden we met meerdere stops van Hue naar Hoi An gereden met een taxi. Zo stopten we onder andere bij een strand, meerdere uitzichtpunten over zee, de Amerikaanse bunker Thua Thien Hue, bij een uitzichtpunt op een happy buddha, een werkplaats en souvenirswinkel waar ze hele grote boeddha's en andere beelden maakten en we stopten bij Ngon Thuy Son. Dit is een soort complex op een berg waar meerdere tempels, pagodes en grotten zijn. Erg mooi! Aan het begin van de middag kwamen we aan in Hoi An. We hadden onszelf verwend, want we hadden een hotel met zwembad. Heerlijk! S middags ging het weer stortregenen, waarna we ons een massage en een scrub kado hebben gedaan. Helemaal niet erg!
De volgende dag, donderdag, hebben we fietsen gehuurd en zijn we richting het centrum van Hoi An gefietst. Het is een erg klein, gezellig stadje. Wel erg toeristisch, maar wel heel veel sfeer. Heel veel winkels, souvenirswinkels, winkels waar ze 'echte' tassen van The North Face en Kipling verkopen en veel naaiateliers. Je kunt hier de mooiste pakken, jurken en overhemden laten maken. Ook bij de Japanese Covered Bridge geweest. 'De' toeristische trekpleister van Hoi An. Een kiekje mee gemaakt natuurlijk! Tijdens de wolkbreuk zaten wij natuurlijk weer in een restaurantje. We weten het wel steeds uit te zoeken! Wat een timing hebben we toch! Het is nu regenseizoen, maar we hebben echt onwijs geluk met het weer! Het regent maar heel weinig en als het dan regent, hebben we er geen 'last' van. Prima! Verder blijft de temperatuur rond de 39 graden. Van kou geen sprake :)!
S middags zijn we richting het strand gefietst waar we in gesprek kwamen met een dame die spullen verkocht, Misa. Gelukkig zijn Cath en ik beiden gevoelig voor een verhaal over schoolgeld voor haar kinderen, waarna we dus wat kochten. Wel een erg leuk gesprek en leuke dingetjes gekocht! Ze zwaaide ook regelmatig heel enthousiast naar ons als ze ons zag.
De volgende ochtend zijn we naar tempelcomplex My Son gegaan. Het was een vroegertje, want we werden om 4.45 opgehaald. Het was namelijk het mooiste om daar tegen 6.15 te zijn na zonsopkomst en voor de toeristenstroom. En het was inderdaad mooi! En daarbij hadden we een enorm enthousiaste gids die, met zijn tandpasta smile, steeds om het Helloteam riep. Een gezellige gids op de vroege ochtend. My Son bestaat uit verschillende delen. Bij My Son kwam het hindoeïsme naar boven. In deze tempels werden namelijk Shiva en Brahma geëerd. Erg leuk dat ik deze goden 'herkende' van Bali, want nu kwam het me bekend voor. Brahma zag je steeds op de buitenkant van de tempel en Shiva werd aan de binnenkant geëerd. Een complex bestond uit Temporum, gate en meditationroom. Deze drie gebouwen kwamen in alle gebieden voor. Als je ging offeren, gebruikte je deze gebouwen andersom. Eerst 3 dagen in de meditationroom, vervolgens naar de gate en als laatste naar het Temporum. Brahma stond dus op de beelden aan de buitenkant en Shiva werd binnen geëerd. Daar stond een soort vierkanten steen met een gat. Dit werd Joni genoemd en is vrouwelijk. Op dit gat kwam een soort kleine pilaar die Linga heet en mannelijk is. om Shiva te eren giet je heilig water over de Linga, dit komt dan in het Joni gedeelte en via een soort afvoer kan je het drinken. Hierna worden er meerdere gebeden uitgesproken en dan is het ritueel voor dat moment klaar. Erg bijzonder! Ook waren er tempels voor Ganesha, Garuda en Igna. Dit eerste complex/gebied vond ik het mooiste. Hier waren de tempels nog het meeste intact. Bij de andere gebieden waren veel tempels ingestort. Soms herbouwd, maar dat zag er erg 'nep' uit. Maar een bijzondere plek en erg leuk! Ook zag je soms kraters van Amerikaanse bommen tijdens de Vietnamese oorlog. De Amerikanen dachten namelijk dat de Vietcong zich hier schuil hield, maar dit bleek niet zo te zijn. Op de terugweg gingen we met de boot en zijn we nog langs het dorpje Kim Bong geweest waar ze van alles van hout bewerkte. Erg mooi! Hierna met de boot terug naar Hoi An en tegen half 11 waren we alweer terug. S middags heerlijk gerelaxt, een beetje bijgeslapen en in het zwembad gelegen. Een heerlijk zwembad en we waren helemaal verrimpeld toen we er weer uit kwamen.

Ho Chi Minh City
Zaterdag gingen we naar de volgende bestemming: Ho Chi Minh City! Je kunt hier inderdaad erg goed met de (nacht)trein reizen, maar dit traject konden we net zo goed afleggen met het vliegtuig. Even duur en het kostte een stuk minder tijd. Keuze snel gemaakt dus! Dus we pakten het vliegtuig van Danang naar Ho Chi Minh City. Wat een gemak, alsof het niets is.... Na iets meer dan een uur vliegen kwamen we in Ho Chi Minh City aan. De naam Ho Chi Minh City en Saigon wordt hier beiden gebruikt. Ons hotel zat midden in de stad en het zat vlakbij de Starbucks! Heerlijk! Een lekkere frapuccino ging er wel in! Hierna alvast rustig de stad verkend. Richting de Notre Dame Cathedraal gelopen, het standbeeld van Ho Chi Minh gezien en over de Ben Thanh markt geweest. Een markt in een grote hal. Erg druk, maar erg leuk! En s avonds natuurlijk een biertje gedronken en ons eigen Mañana Mañana festival gevierd. Lekker!
De volgende dag weer een stadswandeling uit de Lonely Planet gelopen. We liepen door een antiekstraatje, een straat markt, langs het municipal theatre en langs verschillende oude en nieuwe gebouwen en hotels. Erg leuk! Ook uiteraard langs het Ho Chi Minh standbeeld. Ondertussen hadden we meerdere Starbucksen ontdekt, dus een goed moment voor een pauze en wat lekkers natuurlijk! Hierna door gelopen naar de Notre Dame Cathedraal. De dag ervoor was hij al dicht en nu konden we er helaas ook niet in. Dus verder richting het Reunification Palace. Oftewel het herenigingspaleis. Hier zijn verschillende belangrijke gesprekken geweest tijdens de Vietnamoorlog. Nu worden een aantal kamers tentoongesteld en we konden we ook in de bunker onder het paleis. Wat groot! Hierna zijn we doorgelopen naar het War Remnants Museum. Dit gaf weer een heel ander beeld op de Vietnamoorlog. Waar ze in de Hao Lo Prison nog gezellig zaten te kaarten, was dit museum er volgens mij opgericht om de Amerikanen helemaal de grond in te stampen. Ik zou me erg ongemakkelijk voelen als ik een Amerikaan was en in dat museum rond zou lopen. De meest gruwelijke foto's van o.a. foetussen in potjes die verminkt waren door chemicaliën en dode mensen en ledematen werden getoond. Het leek een oorlog waarbij de Amerikanen naar Vietnam waren gekomen om de bevolking te doden. Ik werd op een gegeven moment helemaal onpasselijk van wat ik allemaal zag.
In dit museum kwamen we ook Menno en Christian tegen. Twee jongens die Cath in het vliegtuig richting Hanoi had ontmoet en die we al meerdere keren, vaak toevallig, deze vakantie waren tegengekomen. Al meerdere biertjes met ze gedronken en nu kwamen we ze weer toevallig tegen in het museum. Dus besloten om samen de wandeling af te maken. Het was bijna afgelopen, maar dat geeft niet. Even terug naar de cathedraal geweest en dit keer konden we er wel in! Drie keer is scheepsrecht! We konden alleen in het voorste stukje blijven, want er werd een mis gehouden. Maar een erg mooie cathedraal. Cath en ik hebben ook nog een kaars op kunnen steken. Een mooi bedankje! Hierna nog over een markt gelopen en de wandeling stopte bij een restaurant op de 23e verdieping van een gebouw. Wat een mooi uitzicht! We zijn blijven zitten tot het donker was en ook nu was het een super mooi uitzicht over Ho Chi Minh City met alle lichtjes. Gezellig wat gegeten samen en toen zat de dag er alweer op. Een hele dag in touw geweest, maar erg leuk! Ho Chi Minh City is ook een hele andere stad als Hanoi. Ook erg druk, maar wel beter georganiseerd. Hier stoppen ze gewoon voor stoplichten en kan je gewoon over de stoep lopen. Ook lijkt het veel moderner dan in Hanoi. Een erg leuke stad!
Maandag gingen we iets doen waar ik al een hele tijd erg benieuwd naar was en veel over heb gehoord. Nu heb ik mijn eindexamen Havo 5 over de Vietnamoorlog gedaan en als musicalfan staat Miss Saigon ook hoog op mijn lijstje die ik, mede dankzij Terence, een aantal keren heb gezien. In Vietnam al behoorlijk wat over de oorlog gezien en bezocht. Erg interessant allemaal! Maar nu gingen we naar de Cu Chi Tunnels. Ook hier heeft zich een groot deel van de oorlog afgespeeld. Deze plek zorgde weer voor een heel ander beeld op de oorlog. Nu leek het alsof de Vietcong de Amerikanen afslachtten. Hier zijn dan ook erg veel slachtoffers gevallen. Het bijzondere was dat wij rondgeleid werden door een Vietnamese officier die bij het Vietnamese leger zat. Hij werkte dus samen met de Amerikanen en tegen de Vietcong. Hij had een aantal verhalen/herinneringen waar je van gruwelt. Hij heeft dus 'boven' gevochten, terwijl veel zich ook onder de grond afspeelden. In eerste instantie zie je niks aan het bos. Gewoon een bos. Maar onder de grond is een gangenstelsel van wel 300 km lang! Je kon ook door een soort luik. Die leidde ook naar een tunnel. Wel in dat luik geweest, maar niet in de tunnel. Ze lieten de gaten van de tunnels ook zien. Wat klein! Ze waren 40 bij 20 cm. Wat een kleine mensen! Voor de toeristen was een tunnel vergroot naar 60 bij 70 cm. Dat vond ik er al te benauwend uitzien. Laat staan de originele tunnels. Ook hebben we verschillende vallen gezien die veel slachtoffers hebben gemaakt. Enorme pinnen zaten eraan. Een vreemd iets vond ik wel dat er een schietbaan was. Je kon de geweren uit de oorlog uitproberen op een schietbaan. Niet gedaan. Als laatste kregen we de Vietcong maaltijd: een koude, zoete aardappel met pindasaus. Schijnbaar aten ze dat elke dag, jaren lang. De tunnels hebben behoorlijk indruk gemaakt. Ook door de verhalen van de officier en deed sfeer die er hangt. Zoveel gruweldaden hebben daar plaatsgevonden.
Wat ik ook apart vind is dat we meerdere dingen hebben bezocht met steeds een andere kijk op de oorlog. In Hanoi zaten ze samen te kaarten en was het een gezellige boel, in Ho Chi Minh City doodden de Amerikanen elke Vietnamees die ze tegenkwamen en bij de Cu Chi Tunnels doodden de Vietcong elke Amerikaan die ze tegenkwamen en waren ze kansloos. De waarheid zal in het midden liggen, maar het blijft een feit dat het goed is dat de oorlog is afgelopen. Veel Vietnamezen komen liever niet in aanraking met Amerikanen en daarbij dus blanke toeristen, want hoe zie je nou of het een Amerikaan is of niet? Zo vertelde een gids een keer dat hij tegen zijn ouders verteld dat hij Vietnamezen rondleid, want zijn ouders willen dat hij anders een andere baan zoekt. Het leeft dus nog steeds.

Mekong Delta
Maar nu weer tijd voor iets luchtigs. Samen met Menno en Christian zijn we dinsdag naar Mekong Delta vertrokken. Via Facebook hadden we een bericht gezien over een leuke homestay ergens in een dorpje. Dus contact gezocht met Mr Ban van de homestay en we konden komen. Gezellig! Hoe het dorpje heet, weet ik niet, maar het ligt in de Mekong Delta. Dinsdagmiddag kwamen we bij zijn homestay aan. Mr Ban is een aardige man die ons van alles wilde laten zien. Zo zijn we s middags naar een goatfarm geweest waar we verse kokosmelk hebben gedronken en met een bootje over de Mekong naar een fish farm gevaren. Erg leuk! S avonds met de hele familie op de foto geweest en met Mr. Ban morningshine gedronken. Dat is zelfgemaakte drank en smaakt een beetje naar ouzo. Een drankje met ong 50% alcohol. Het zat in een waterflesje, dus je moest nog oppassen dat je je niet vergist in de fles. Geschonken in borrelglaasjes, onder een luid 'Jo' en 'Buddy' waren we allemaal vrienden van elkaar. Ik heb niet zoveel gehad, want ik vond het niet echt lekker, maar de avond werd steeds gezelliger.
De volgende ochtend zijn we naar de plaatselijke markt geweest. Twee september is onafhankelijkheidsdag en dit jaar ook 70 jaar geleden. Er werd dus veel eten op de markt verkocht voor de festiviteiten en vieringen. Erg leuk! Hierna nog op de scooter naar een andere farm geweest waar ze lychees hadden. Vers en erg lekker! Leuk om te zien! En in het begin van de middag gingen we alweer richting Ho Chi Minh City. We hebben het erg gezellig gehad bij Mr. Ban! Cath en ik hebben weinig van de festiviteiten meegekregen, want wij werden afgezet op het vliegveld. We vertrokken namelijk naar Phu Quoc! Wel een tijd op het vliegveld moeten wachten, maar met internet, eten, kletsen en mensen kijken, gaat de tijd zo voorbij.

Phu Qouc
Na ruim een half uur vliegen zijn we gisteravond dus op het eiland Phu Quoc aangekomen. We werden al blij van onze bungalow in het donker, laat staan van onze bungalow en uitzicht in het daglicht! We kijken uit op de zee en je hoort de golven als je in bed ligt. Heerlijk! Vandaag hebben we dus vrij weinig gedaan. Van ons hutje, naar het ontbijt, naar het strandbedje, af en toe zwemmen in de zee: een heerlijke temperatuur en lekker afkoelen, en weer terug. Heerlijk relaxen dus!

Morgen blijven we hier ook nog en zaterdag vliegen we weer terug naar Hanoi. Zondag zit de vakantie met Cath er helaas alweer op. Maar wat hebben we het leuk gehad! Zo gezellig!
Langzamerhand beginnen de eerste tekenen van het einde van mijn reis ook te komen. Zo heb ik het conceptrooster van november al ontvangen, waar ik dus ook weer op sta, zijn de bezoekjes van mama en Cath geweest en ga ik nu aan het 'laatste' deel van mijn reis beginnen. Zondag vlieg ik namelijk naar Maleisië! Vanaf dan ga ik 'alleen' verder. Spannend, maar ook veel zin in. Een nieuwe uitdaging!

Lieve allemaal, tot de volgende keer! Bedankt voor de berichtjes en reacties! Erg leuk! Wat is WiFi en whatsapp toch een geweldige uitvinding, haha!

Tot de volgende keer!

Liefs vanuit Vietnam!